michelle

Rolf Engelen: Bedenk een spel

CONNECT THE DOTS
Voor mijn spel vond ik het belangrijk om een spel te ontwerpen waarbij er in het spel een creatie ontstaat. Dus het spel had een functionele waarde nodig. Ook vond ik leuk om iets te bedenken wat elke keer een ander resultaat kan opleveren, een onverwachte twist.
Mijn idee is was om gegooide punten op de grond met elkaar te gaan verbinden. Deze punten kregen een bestemming door de uitgeknipte punten op de grond te gooien. Ik had hierop 2 dingen bedacht.

Bij het eerste filmpje 01 moest Astrid met een pen de punten aan elkaar verbinden, zonder de pen van het papier los te halen. Achteraf was dit ontzettend simpel omdat Astrid gewoon met een boogje om het puntje ging, hierdoor kreeg de stip toch een verbinding.. Ik zei daarom dat ze stippen wel moest raken maar achteraf was dit nog steeds niet uitdagend genoeg.

Bij het tweede fimpje 02 ging ik verder op het idee met de stippen verbinden, alleen dit keer zonder pen en handen. De handen mocht je niet meer gebruiken als de stippen gegooid zijn. Wel mocht ze van te voren attributen verzamelen om de stippen met elkaar te verbinden. Het attribuut wat ze hiervoor had gebruikt was het snoer van de laptop. Daardoor kreeg het spel een komische wending.

#1: Douwe Tiemersma, Organic time,
Douwe Tienersma bespreekt in zijn tekst ‘Time and Temporarity in Intercultural Perspective, Organic Time” de verschillende definities van tijd van de Westerse cultuur en niet westerse culturen. Zo leeft men in Afrika niet structureel met de tijd maar juist meer op een organische manier. De tijd wordt vastgesteld door de stand van de zon en wordt in de loop van de maand bepaald door de maan. Een voorbeeld waaruit dit bleek was in Ghana, Afrika; het niet weten wanneer de bus zal komen”. Terwijl wij westerlingen de tijd zien als een structurele factor en wij juist via een tijdschema de bus tijden kunnen nagaan. Wij verwachten dat de bus komt en zijn afhankelijk geworden van een tijdschema. Dit geeft dus aan dat wij westerlingen afhankelijk zijn van de toekomst!

D. Tiemersma and H.A.F. oosterling. (1996). Organic Time. In: Time and Temporality in Intercultural Perspective. Amsterdam: Editions Rodopi. 161-175.

#2: Arjen Mulder, het fotografische genoegen
De tijd omvat vier domeinen: het verleden, het heden, de toekomst en de tijdloosheid. De eerste drie gaan voortdurend in elkaar over. Terwijl het tijdloze aspect passief is, want het staat los van alles wat er actief is aan de tijd. “ het tijdloze is het vlak of de ruimte waarop of waardoor de lijn van de actieve tijd zicht voorplant of terugbuigt. Het fotografische beeld is een vertaling, een verabsolutering van het klassieke wetenschappelijke wereldbeeld” Fotografie is hier dus een voorbeeld van. De tijdloosheid bepaald de kwaliteit van een kunstwerk. “een schilderij is goed als er altijd evenveel toekomst in voorhanden blijft als op de dag van de vennissage. Door naar het verleden te kijken kunnen we herinneringen maken en nieuwe interpretaties geven aan het heden en toekomst. Hierdoor blijven de domeinen verleden en heden interessant voor de toekomst.

A. Mulder. (2000). Because time is the only great critic. In: Het fotografische genoegen. Amsterdam: VanGennep. 80-85.

#3: Robert Dijkgraaf, De Oerknal
De kosmos een ontrafelend mysterie. Waar komen wij nu eigenlijk vandaag? waaruit bestaan wij, hoe is het zo gekomen, waar gaan we naar toe? bestaan we echt uit sterrenstof?. Altijd hebben we gedacht dat we het centrum van de kosmos waren, theorieën hebben dit beeld veranderd.

De Aarde kleiner dan de zon. Afstanden van het zonnestelsel zijn oneindig groot om een beeld te geven. Het licht wat op aarde verschijnt doet er al 8,5 min over om honderden kilometers af te leggen. Dit geeft dus aan dat er veel ruimte is in de kosmos.
De zon draait een rondje om een melkwegstelsel (melkweg: gigantische sterrenhoop). Een rondje is ong. 200 miljoen jaar. Dit betekend dat de zon 20 jaar oud is relatief jong en kan nog 30 melkjaren meegaan. Naast de bekende melkwegstelsel zijn er ongeveer 100 miljard melkwegstelsels, dit is oneindig groot. Ze liggen als grote strengen in het heelal, als een sponsachtig structuur.

Het heelal 13,7 miljard jaar oud. De aarde ons universum is 4,5 jaar oud. Een pionier die over dit gegeven ging nadenken was Albert Einstein waarbij ruimte en tijd een samenhang kregen. Door de zwaartekracht kwam Einstein erachter dat de ruimte gekromd is hierdoor wordt alles afgebogen. Oftewel het doppler effect:
Het verschijnsel van de verandering in de frequentie van een golf, veroorzaakt door de relatieve beweging tussen een object en de toeschouwer.
Het heelal dijt dus uit en was eerste vele male kleiner. Door deze uitdijing komen sterrenstelsels die in lege ruimte op steeds grotere onderlinge afstanden te staan.

De oerknal in een notendop:
Het begon met klontjes, een soort oersoep. Deze klontjes gingen zich verdichten en evolueerden zich tot gaswolken. In de gaswolken ontstonden de eerste sterren. Het eerste deel is behoorlijk heftig. Er vinden explosies plaats en veroorzaken turbulentie. Van daaruit ontstaan er melkwegstelsels, ook ons melkwegstelsel. Uiteindelijk¬ begint de hectiek in het heelal te veranderen in rust en ontstaat onze planeet aarde met het leven wat we nu kennen.

Waar hebben deze atomen zijn oorsprong vandaan?
Een cruciaal punt op dit gegeven is het Supernova: explosies van sterren sterven via kernexplosies. Deze kernexplosies veroorzaken hoogwaardige atomen, waar wij als mens uit zijn samengesteld. Zuurstof, koolstof en stikstof. Deze supernova explosie vinden eens in de miljard jaar plaats in ons melkwegstelsel. De laatste supernova is waargenomen in 1604 door Astronaut Kepler. Daarom kunnen wij oprecht concluderen dat we bestaan uit sterrenstof.

Het melkwegstelsel is omringd met een blauwe materie die het universum overeind houd. Maar wat is deze mysterieuze kracht die ervoor zorgt dat het heelal uitdijt?
De kosmos blijft uitdijen dit betekend dat de mysterieuze kracht + donkere materie oneindig groot zijn. Wij zijn slechts maar een stukje van het universa 4% de andere 96% is volstrekt onbekend. We worden hard geconfronteerd met de grenzen van onze kennis en wetenschap. Gevangen in ons eigen universum.
Wij zijn slechts maar een nietig stipje in een gigantische kosmos

Dijkgraaf, R. (2012). De Oerknal. Available: http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/De-Oerknal.2628.0.html. Last accessed 01th Nov 2013.

1: The Cube van Jim Henson
The Cube een film van Jim Henson. Een man gevangen in mysterieuze kubus. Hij snapt niet hoe hij daar terecht is gekomen en waarom die er niet uit kan en lijkt het spoor bijster te zijn. Het erge van het verhaal is dat hij in de kubus, (zijn gesloten ruimte) vreemde mensen ontmoet die de kubus binnen lopen en hem vertellen dat hij niet door die deur naar buiten kan. Ontsnappen moet maar door een andere “deur”. Door de druk van buiten af begint hij dit ook te geloven. Gedurende zijn tijd in kubus worden de mensen en gedragingen steeds vreemder. Zo speelt een “Beatles” look a like bandje, “you never get out, untill you die.
De man lijkt ten einde raad. Het gebrek aan antwoorden en onduidelijkheid maken de man paranoïde. Gevangenschap en absurditeit spelen een belangrijke rol.

Henson, J. (1969). The Cube (1969). Available: http://www.zappinternet.com/video/JaZgZajWad/The-Cube-1969/. Last accessed 07th Nov 2013.

#2: Atrobioloog en planeetwetenschapper Inge Loes ten kate onderzoekt of er leven is of is geweest op rode geheimzinnige planeet Mars. Mars licht vrij dicht bij de aarde, ongeveer de helft tot de afstand van de zon. De reis naar mars duurt ongeveer 9 maanden. Door middel van curiosity karretjes word de rode geheimzinnige planeet onderzocht.

Sam (Sample Analysis at Mars) een (curiosity karretje) zoekt op mars naar organische materiaal, organische moleculen. Het schijnt dat er op mars materialen worden gevormd door geologische processen, te vergelijken met het proces van de vorming van een fossiel. Zo onderzoekt zij hoe organische materiaal reageert met mineralen onder mars-omstandigheden. Hierdoor kunnen wij beter begrijpen of er leven was of is op Mars. Met leven denkt men nu vooral aan bacteriën.

Loes ten Kate, I. (2012). Marsmissie. Available: http://www.wetenschap24.nl/programmas/hoezo-radio/Uitzendingen/2012/juni/26-06-2012-Marsmissie.html. Last accessed 03th Nov 2013.

#3: Andrei Ujica ‘Out of the present.
Is een 92 minuten lange film. De exacte tijd waarin de Mir om de aarde heen draait. In mei 1991 werden Anatoli Arzebarski en Sergej Krikalev, twee Sovjetkosmonauten van de Ozon-missie, in een baan om de aarde naar het ruimtestation MIR gestuurd. Terwijl een van de twee op de voorgeschreven datum (vijf maanden later) naar de aarde mocht terugkeren, moest het andere bemanningslid achterblijven, vanwege politieke besluiteloosheid in zijn vaderland. De film toont een tweezijdigheid van het leven van de astronauten. Enerzijds het leven in de Mir in de ruimte, en anderzijds het harde leven op aarde.

dailymotion. (Unknown). Out of Present. Available: http://www.dailymotion.com/video/xoeh5r_out-of-the-present-vostfr-part-2_tech. Last accessed 02th Nov 2013.

#4: Bik van der pol, Facts on the Ground
Bik Van der Pol zijn geïnteresseerd in utopische denkbeelden en verbinden radicale ideeën uit het verleden met het hedendaagse denkbeeld.
Al sinds 1995 hebben Bik van der Pol projecten uitgevoerd in Nederland. Met het project Facts on the Ground (2011) onderzoeken zij hoe het vormloze zand van de Maasvlakte 2 vorm heeft gekregen. Vooral waren zij nieuwsgierig naar de achterliggende creativiteit van zo’n typische Nederlandse activiteit en hebben dit vanuit een helikopter proberen vast te leggen. Door het beeld vast te leggen krijgt het een poëtische benadering. Hierbij komt meteen de vraag naar boven drijven; Hoe poëtische een openbare ruimte eigenlijk is want Nederland is onwijs gevormd; er zijn namelijk maar weinig plekken die nog geen bestemming hebben. Vandaar ook de benaming Facts on the Ground: gebieden die op een bepaalde manier worden toegeëigend.

Bik van der Pol. (2009). Facts un. Available: http://www.bikvanderpol.net/?book=1&page=1675. Last accessed 04th Nov 2013.

#5: New Babylon, Constant Nieuwenhuijs
New Babylon, Een nomadische bestaan in een geheimzinnig stadslabyrint.
New Babylon is een dynamisch stads-labyrint, ontworpen door Constant Nieuwenhuijs 1956-1969. Die de weerspiegeling laat zien van de snel vormende geautomatiseerde maatschappij. Het uitgangspunt van het ontwerp was: “Door de doorgedreven mechanisering kan men de productiviteit zodanig opvoeren dat intensief arbeid van de mens verleden tijd wordt” Hierdoor krijgen de mensen genoeg vrije tijd en hebben ook meer tijd voor elkaar. Openbare ruimtes zijn een belangrijk gegeven want zonder een openbare ruimte is er geen cultuur denkbaar. Voorbeelden dit versterken zijn: Het forum in de oudheid (Rome), marktpleinen van de middeleeuwen, en de tegenwoordig bekende Boulevards. Hier ontplooit zich het culturele leven. “Het doel is zich op een intentie loze manier door de stad voort te bewegen en daardoor onverwachte wendingen en ontmoetingen uit te lokken”
De stad is zo ingericht dat de inwoners alles naar hun eigen hand kunnen vormen. Met een druk op de knop kunnen ze de temperatuur, vochtigheidsgraad, geurconcentratie en lichtintensiteit bepalen. Met een paar simpele handelingen kan hierdoor de toegankelijkheid van de ruimte bepaald worden. Het individu kan zo zijn eigen thuis vormen, binnen een globale structuur die alle poëtische mogelijkheden van de techniek ten volle uitbuit. Ook word zichtbaar de dynamiek en mobiliteit van de stad, door het gebruik van ladders, liften, flexibele wanden
New Babylon is een grenzeloze ruimte waarin men eindeloos kan verdwalen en ontdekken

Heynen, H. (1995). New Babylon of de antinomieën van de utopie.Available: http://www.oasejournal.nl/nl/Issues/43. Last accessed 07th Nov 2013.

#1: Charles baudelaire: De bloemen van het kwaad.
Op een poëtische manier krijgt het gedicht van Charles baudelaire vorm. Bijzondere aan het gedicht is dat de "losse" (ruiken horen en zien) zintuigen een samenhang krijgen in het geheel. Als lange echo's die van verre samenkwamen tot eenheid vol duister en diepzinnigheid, ontzaglijk als de nacht en als het zonnezengen, zijn geuren, kleuren, klanken tot één zin herleid. De vorm en inhoud versmelten in elkaar. Hierdoor krijgt het bijna een melancholische benadering en komen naar mijn idee de zintuigen nog intenser over.

Charles Baudelaire. 'Correspondances Samenhang'. In: "De bloemen van het
kwaad". Amsterdam (Van Oorschot) 2012, 24-25

#2: The medium is a message
The medium is a message: Het medium is een boodschap. het boek een extensie van het oog. Kleding een extensie van ons lichaam en elektriciteit een extensie van ons zenuwstelsel, Volgens McLuhan kon een boodschap altijd herleid worden naar de menselijke zintuigen. Bij het overbrengen van boodschappen kunnen verschillende zintuigen geprikkeld worden, afhankelijk van het medium. Indien er meerdere zintuigen tegelijk worden aangesproken, kan een mens anders reageren dan wanneer er één zintuig bij betrokken is. Hierdoor wordt het dus duidelijk dat het niet inhoudelijk om een medium gaat maar hoe het medium gepresenteerd wordt.

Marshall McLuhan, Quentin Fiore. "The medium is the massage: An inventory
of effects". (Ginko Press) 2001 (1967), 30-41