Territorium
Portret van soldaten voor tijdens en na een oorlog, de omgeving veranderd, de mensen niet.
// Terug
Op de Dutch Designweek (2011?) zag ik dit gordijn, waarin je kunt zitten. Zo creëer je dus eigenlijk een nieuw territorium.

Territorium, 29 x 42 cm

Kunstenares Marieke de Ruig maakt veel kunst waarin territorium en tijd onderwerpen zijn.www.mariekederuig.nl

'De ruimte om ons heen is een resultaat van menselijk ingrijpen.
Wat valt er op te merken?
Wat vinden we gewoon?
En zien we wat we zien?
Veel dingen die we zien ervaren we als vanzelfsprekend. Wat gebeurt er als je vragen gaat stellen bij deze vanzelfsprekendheid?'
Marieke de Ruig - Kadering
Karton
30 x 30 cm
Marieke de Ruig - How to dissapear
zeef- en blinddruk op Hahnemühle
28 x 40,8 cm
Marieke de Ruig - Triangle
Sterrekijk punt op La palma. Dankzij de lichtwet tegen lichtvervuiling is dit een van de beste plekken om alle sterren te zien.
Yayoi Kusama, dots obsession. Gezien in het Boijmans, maar ook in de etalage van Louis Vuitton. Gemaakt van spiegels en een stippen obsessie creëert ze haar eigen wereld.
Wall Street City, http://meetsebastian.com/78905/715173/public-art/wall-street-city
HUSH is een ontwerp van Freyja Sewell met als doel om je terug te kunnen trekken en je privacy te gunnen.
Opdracht uit jaar 2 van Crosslab.

De Schotse Hooglander staat in het bos, je komt er als mens niet te dichtbij (ik bedoel, heb je die horens gezien?).
Eerste jaar Beeld&Idee
Maak iets wat andere aanzet tot bewegen
Michael Wolf
Architecture of density
Fos door Eleni Karpatsi, Susana Piquer en Julio Calvo.
Ik zou hier zo graag bij willen zijn. . Op de grond zie je de strepen waar iedereen moet staan, alles bij elkaar vormt het een indrukwekkend geheel.
Nike Savvas: Atomic Full of love / Full of wonder ieen installatie van ballen die door de lucht lijken te zweven. Doordat alle ballen verschillende kleuren hebben ontstaat dynamiek aan kleur.

Autor unknown. (2012). Suspended Bouncy Ball Installation. Available: http://www.thisiscolossal.com/2012/03/bouncy-ball-installation-by-nike-savvas/. Last accessed 10th Oct 2013.
Deze foto is gemaakt door Julia Noni. Haar manier van fotograferen spreekt mij erg aan omdat ze de omgeving op een abstracte manier benaderd. De grafische belijningen spelen voor mij een rol hierin.

Skidmore, M. (2013). Julia Noni is setting the fashion world alight with her startlingly beautiful photography. Available: http://www.itsnicethat.com/articles/julia-noni. Last accessed 11 Oct 2013.
Super gave installatie van Do Ho Suh. Hij speelt heel erg met de waarneming en is zelf geïnteresseerd in de psychologie en het ongrijpbare in een ruimte.

designboom. (2007). 'reflection' by do ho suh. Available: http://www.designboom.com/art/reflection-by-do-ho-suh/. Last accessed 10 Oct 2013.
Dit was in de kunsthal bij My secret garden van Arne Quinze. Wat ik zelf er leuk vond is dat je echt in zijn territorium terecht kwam. Hij liet je een onderdeel worden van het kunstwerk. Waardoor het kunstwerk voor mij nog sterker naar voren kwam.
Het opspuiten van een eiland, Dubai
Project beeld & idee uit het eerste jaar

De Rotterdamse roltrappen kunnen maar één kant op. Als hij dus van boven naar beneden gaat, kan hij pas van beneden naar boven als er niemand meer op staat. En laat ik nou nét toevallig elke keer van boven naar beneden willen als er heel veel mensen aan komen..
Deze zwart/wit fotoserie maakte ik op het Cibap, de grafische opleiding die ik deed voor de WdkA. (Even tussendoor: hoe leuk is het om oud werk terug te kijken!)

Ik woonde toen in Zwolle en wilde de plekken en mensen vastleggen die me tijdens mijn schoolperiode dierbaar waren. Ik wilde ze niet vergeten, maar wist dat het op een gegeven moment alleen nog herinneringen zouden zijn, vandaar de schaduwen.
Van links naar rechts zie je:
* het trapje waar ik altijd met mijn huisgenootjes zat, wijntjes drinken, barbecuen en spelletjes doen met de buren
* Kim en Erik, twee van mijn beste maatjes op het Cibap
* het terras van de V&D waar ik elke vrije minuut doorbracht met mijn klasgenootjes
* het fijne 'hoekje' waar ik bij mijn ouders thuis altijd huiswerk maakte
In Antwerpen bezocht ik in 2011 in het MuhKa de expostie Een syntaxis van afhankelijkheid:
door Liam Gillick en Lawrence Weiner (ja die twee op de foto zijn de kunstenaars). Ik vind dit nog steeds een van de meest bijzondere exposities die ik ooit gezien heb. Voornamelijk omdat ik er in het begin niets van begreep. Ik kwam in een ruimte waar niets aan de muur hing: volledig witte leegte. De muren, waar je normaal kunst zou verwachten, waren spierwit geverfd. Enkel de vloer was bedekt met gekleurde stroken linoleum waar teksten op stonden in het Engels, Nederlands en Frans (we waren tenslotte in België).
Ik ging op de vloer zitten (een kunstwerk waarover je mag lopen, daar mag je ook op liggen, zitten, staan, en buikschuiven) en las het programmaboekje door. Ik kwam er achter dat de kunstenaars hun relatie tot elkaar tot een kunstwerk hebben gevisualiseerd. Ook al is Lawrence Weiner vele malen ouder dan Liam Gillick, zij zien elkaar als gelijken. Als er in een museum een paar kunstwerken aan de muur hangen, dan is het ene schilderij altijd groter dan het ander en hangt het ene altijd hoger en meer in het zicht dan het kunstwerk ernaast. Dit was iets wat Gillick en Weiner niet wilden: zij zijn gelijk aan elkaar, dus is dat wat zij maken dat ook. Ze kozen er dus voor om alleen de vloer te bedekken. De teksten die je leest zijn zinnen uit de vele gesprekken die ze over deze expositie hadden.
Denis Dutton over wat is 'mooi'. Heeft niet alleen te maken met zintuigen. Hij legt uit waarom we bepaalde schilderijen mooi vinden van landschappen. Hiervoor kijken vanaf: 6:55.
Maar eigenlijk raad ik je het ten zeerste aan om alles te kijken.
Online territorium. Claim je eigen stukje in de musicvideo, online. Door studio Moniker.
Een MRI scan op kleinere schaal die in de wachtkamer staat voordat er een MRI scan wordt gemaakt. Deze is bedoeld voor kinderen, die metalen knuffeldieren er doorheen kunnen scannen om zo te wennen aan het enorme apparaat.
Project 'Kill your darlings'. Je ziet allemaal haat en dreigberichtjes van tienermeisjes in kleine beeldschermpjes en daarna de foto van het lieve, ondschuldige tienermeisje die deze verschrikkelijke teksten twittert.
Online territorium. Eerst met MySpace, hyves en nu Facebook, Google+, LinkedIn, Twitter, Blogger. Allemaal om ons zo vindbaar mogelijk te maken en zoveel mogelijk informatie over onszelf te verspreiden. Tot hier een keer misbruik van wordt gemaakt...
Solaris is a sculptural art installation comprised of hundreds of photovoltaic panels arranged in the pattern of a familiar cultural ornamental.
Read more at http://www.stichtingmilieunet.nl/andersbekekenblog/energie/the-land-art-generator-initiative.html#Q0GhV4ACvT6hFoYl.99
Land Art.

Boven: Alex van Amersfoort
Links: Sylvain Meyer
Onder: Uknown
Distance to Mars. Om aan te geven in pixels hoe ver Mars eigenlijke is.
Dolle mina. Vechtend voor vrouwenrechten.
Vloer die energie op kan slaan die je maakt doordat je er overheen loopt.

Maar ook een vloer die je data kan geven over wie er op de tegel staat (hoe zwaar iemand is etc.)
Flightradar24. Een website waarop je kunt zien hoeveel vliegtuigen er op dit moment in de lucht zijn en waar ze zijn.
Super gave installatie van Do Ho Suh. Hij speelt heel erg met de waarneming en is zelf geïnteresseerd in de psychologie en het ongrijpbare in een ruimte.

designboom. (2007). 'reflection' by do ho suh. Available: http://www.designboom.com/art/reflection-by-do-ho-suh/. Last accessed 10 Oct 2013.